VCMB Blog met Marion op de Haar van NDA Incasso “Het toenemende individualisme in zakelijke contacten is dat sociaal verantwoord?”

 

In deze terugkerende blog bieden wij een betrokken VCMB-lid het podium om te vertellen wie ze zijn, wat ze doen en hoe zij kijken naar ontwikkelingen binnen hun expertise van de credit management sector, én natuurlijk om te horen hoe hun ervaring met het VCMB is.
Deze maand een bijdrage van Marion op de Haar, Directeur bij NDA Incasso.

Er is iets veranderd in de samenleving. Althans, dat geloof ik. Het is niet meer ‘samen’, het is vooral ‘ik’. Het toenemende individualisme in onze moderne samenleving voert steeds vaker de boventoon. Mensen richten zich steeds vaker op hun eigen behoeften en verlangens, ten koste van sterke sociale banden en gemeenschapszin. Deze tendens beperkt zich niet tot persoonlijke relaties, maar heeft ook zijn weg gevonden naar zakelijke contacten. Het wederzijds respect en verantwoordelijkheidsgevoel vervagen.

Deze blog gaat niet over hoe goed we zijn als NDA Incasso, maar hoe wij tegen dit toenemende individualisme aankijken. We mogen blij zijn dat wij ons als creditmanagementbedrijven kunnen verenigen in het VCMB om onze gezamenlijke passie te delen. Want samen sta je sterker.

Traditioneel gezien waren zakelijke contacten gebaseerd op vertrouwen, wederkerigheid en het nastreven van gezamenlijke doelen. Maar met de opkomst van individualisme is deze dynamiek aan het verschuiven. Individuen zijn steeds meer gericht op hun eigen succes en streven naar persoonlijke voordelen, zonder rekening te houden met de belangen van anderen in hun zakelijke relaties. ‘Afspraak is afspraak’ is een holle frase geworden.

Binnen zakelijke contacten en samenwerkingen zijn vertrouwen, wederkerigheid en het nastreven van gezamenlijke doelen voor mij altijd de basis. In kennismakingsgesprekken is het voor ons vanzelfsprekend dat wij luisteren naar de ander om ons in te leven in zijn of haar perspectief. Soms met een reactie vol verbazing tot gevolg, omdat wij niet informeren naar het aantal incasso-opdrachten men voor ons heeft, maar in gesprek gaan om te kijken hoe we dit aantal samen kunnen reduceren. En maken wij ergens afspraken over, dan komen wij deze na.

Voor mij is een afspraak een overeenkomst en doe je je best om de afspraak na te komen, of je maakt de afspraak niet. Ben je toch verhinderd, dan dien je wat mij betreft de afspraak zo snel mogelijk af te zeggen, dit te motiveren en eventueel een nieuwe datum voor te stellen. Vraag je om een offerte, weet dan dat je om een aanbod vraagt wat aan de basis van een samenwerking ligt. Heb respect voor de tijd en moeite die een ander voor jou neemt om die offerte te maken. Vraag er niet om, wanneer je geen samenwerking aan wilt gaan.

Los hiervan, hoe eenvoudig is het om even met één of twee zinnen een mail te beantwoorden of iemand telefonisch te woord te staan? Maar nee, het lijkt vanzelfsprekend geworden dat je berichten onbeantwoord laat. Of dat je tegen je telefoniste zegt: nee, in dit gesprek heb ik nu geen zin, wimpel maar af. Niet efficiënt voor beide partijen, want herinneringen en nieuwe pogingen om contact te krijgen zullen volgen, omdat er geen duidelijkheid is. Overbodig, wanneer de vraag direct was beantwoord. Neem tenslotte de sollicitant van vandaag de dag. Wij zijn op zoek naar een nieuwe collega. Dat dit lastig is, hoef ik u niet te zeggen. Waar ik mij aan stoor? Ik bel met de sollicitant en maak in overleg een afspraak voor een kennismaking. De bevestiging van de uitnodiging mail ik. Op het afgesproken tijdstip zit ik te wachten met de CV in de hand. Er komt niemand. Geen afmelding, geen excuses. Niets. Wen er maar aan, Marion, dit zijn de ‘millennials’ zei iemand tegen mij. Maar dit went voor mij niet. Millennials, die wel ‘generatie me’ worden genoemd, hebben dan wat mij betreft iets te leren. Ik krijg weleens de indruk dat de beschrijving ‘generatie me, myself and I’ beter klopt.

De lijst van voorbeelden uit de praktijk zal ik hier niet te lang maken. Ik vermoed dat u deze helaas herkent. Om het tij te keren en de negatieve impact van individualisme in zakelijke contacten te verminderen, is het essentieel dat we weer terugkeren naar het besef dat goede manieren, correct gedrag, respect en aandacht vanzelfsprekend zijn om efficiënt en prettig met elkaar samen te werken. Dat niet alles vrijblijvend is, maar zaken en beslissingen met verantwoordelijkheden komen. Alleen door deze kentering kunnen we de negatieve gevolgen van individualisme in zakelijke relaties verminderen, een productievere en meer verbonden zakelijke cultuur creëren en een verbond zoals het VCMB in de toekomst behouden.

Dat is sociaal verantwoord met elkaar omgaan, zoals sociaal verantwoord incasseren van ons als incassobureau (ook en terecht) verwacht wordt.

Met dank aan Marion op de Haar van NDA Incasso.